In het politieke gewoel rond de schorsing van gemeentegriffier Nico Broekema is afgelopen week één onderwerp geheel ondergesneeuwd: het telefoongesprek van burgemeester Sjaak van der Tak met de ‘s-Gravenzandse journalist John Navarro. Waarin hij hem scherp kritiseerde omdat hij de naam van een griffiemedewerker op zijn website had genoemd. Een volgens Navarro nogal dreigend telefoongesprek dat resulteerde in het verwijderen van die naam.
Hoe begon het. Na de eerste berichten over de schorsing van de griffier bleef het door een opgelegde geheimhouding lang onduidelijk over het waarom. Navarro kwam toen met de griffiemedewerker die ‘een rol schijnt te spelen in het hele proces’. Met volledige naam.
Te ver
Dat ging de burgemeester klaarblijkelijk te ver. Hij belde Navarro op en eiste verwijdering omdat die vermelding schade zou berokkenen aan de ambtenaar. Daarbij zou zijn gedreigd met justitiële maatregelen en een klacht bij de Raad van de Journalistiek. Kortom, een woedende, boeiende, ook bedenkelijke conversatie tussen twee heren.
In journalistiek Nederland is het publiceren van de naam van een verdachte of mede-betrokkene ongebruikelijk. Die ‘niet noemen’-regel is juridisch rekkelijk, er zijn processen geweest waarbij de klager gelijk kreeg vanwege de privacyschending, maar menig BN’er kreeg ongelijk omdat hij/zij ‘wereldberoemd in Nederland’ was. Daarom zal Mark Rutte wat hij ook doet altijd met volledige naam in de media komen. Pikant in het Westlandse geval, niemand heeft iets gezegd over de volledige naamsvermelding van de Westlandse griffier. Terwijl je die in alle eerlijkheid zelfs geen Bekende Westlander kunt noemen.
Stilte alom
Dat Van der Tak op deze publicatie al reageerde is zeer ongebruikelijk en dat geldt zeker voor de manier waarop. Een beetje burgemeester laat dat uit zijn hoofd, laat dat over aan zijn communicatieadviseur of – als hij het echt juridisch verwerpelijk vindt – aan zijn gemeenteadvocaat.
Maar nog gekker is dat verder niemand reageerde. In het ‘dorp’ Westland, zeker in het lokale politieke wereldje, moet dit sappige incident snel zijn rondgegaan. Zeker na de raadsvergadering vorige week dinsdag waar iedereen sprak over de geschorste griffier, en over die griffiemedewerker. Pas op donderdag kwamen er vragen bij burgemeester en wethouders van – je kon er op wachten! – oppositieleider Peter Duijsens (Westland Verstandig). Verder heeft niemand aanstoot genomen aan deze inbreuk op de persvrijheid; geen enkele politicus heeft er zelfs maar een bijzin aan gewijd, ook niet afgelopen vrijdag tijdens een extra raadsvergadering. Stilte alom.
Het kan natuurlijk een bewust collectief negeren zijn van de betrokken journalist. Of dat raadsleden het ingrijpen van de burgemeester helemaal niet zien als persbreidel. Als dat het geval is, dan geeft dat aan hoe groot de afstand hier is tussen politiek en pers. Dat het de lokale politici gewoonweg worst is wat de media doen.
Als die stilte zo moet worden uitgelegd, dan is het eigenlijk wel goed dat Van der Tak die journalist heeft gebeld. Dan is hij klaarblijkelijk de enige die wel waarde hecht aan lokale media. Dan is de absoluut kardinale fout, om zelf woedend te bellen, hem alsnog vergeven. Eenmalig dan.
Rien van den Anker,
21 september 2016
Voor iedereen geldt: respect als burgemeester of journalist krijg je niet automatisch:
dat moet je verdienen/waarmaken.
Het kan ziin dat de edelachtbare burgemeester aan het lezen was in Hoffmanns vertellingen. En net zoals de schrijver daarvan de weg was kwijtgeraakt.
Nu weet ik nog niet waarom de griffier zo genadeloos aangepakt wordt. Ik kan dus niet beoordelen of het politiek correct is. Daarnaast vraag ik me af of burgemeester van der Tak altijd goed gefunctioneerd heeft. Wie gaat hem dan ter verantwoording roepen? En hoe kan hij dan ontslagen worden? Als hij in de gemeenteraad voldoende vriendjes regelt, dan zit hij op rozen. Een griffier staat dus duidelijk in een kwetsbaarder positie. Zeker is dat politiek een speciale aanpak vereist.