De zesde wethouder en een ‘mooi weer’-mannetje

(Westland, 28 september 2022). Alles in de Westlandse politiek blijft gewoon afwijkend of bijzonder. Zo ook de presentatie van het collegewerkprogramma (CWP) en de begroting 2022-2023. Opvallend was donderdag de hoofdrol van burgemeester Bouke Arends. Die, qua functie toch boven de partijen staand, een politiek getinte proloog hield, later ook nog eens een epiloog.
Met kanselse geestdrift, alsof het zijn eigen, bijna persoonlijke bestuurscollege betrof. Een gemiddeld burgeroor zou bijna denken, naast de vijf echte, de zesde wethouder te horen. Wat hij later, bijna verstoord apert, ontkende: ‘Zeker niet!’.

Twee petten
De gekleurde, ondersteunende bewoordingen over zijn bestuurscollege zijn opmerkelijk omdat een burgemeester, naast voorzitter van het college van wethouders, ook voorzitter is van de gemeenteraad. Twee petten, zo geformuleerd in de Gemeentewet, maar die wel stammen uit een tijd dat de door de Koning – met een hoofdletter! – benoemde ‘meneer de burgemeester’ nog een aardse god was en raadsleden meedeinende knipmessen.
Tegenwoordig gebruiken raadsleden, gelukkig nog steeds alleen verbaal, hun knipmessen, lijkt zelfs een gekozen burgemeester nabij.

Gemangeld
Zover is het nog niet, maar voorlopig vereist die dubbele voorzitterstitel wel een laverend gedrag van de eerste burger en bijna ook, zoals dat tegenwoordig heet, een rubberen ruggengraat. Want bestuur en raad hebben inmiddels twee totaal verschillende verantwoordelijkheden, staan politiek soms lijnrecht tegenover elkaar. Een burgemeester kan, als hij eventjes niet uitkijkt, behoorlijk gemangeld raken.
Enerzijds, als hij als raadsvoorzitter veel, of te veel, de kant van de raadslieden kiest en geregeld zijn collega-bestuurders kapittelt, dan krijgt hij de wind van voren van de wethouders. Vroeger werd hij dan ordinair kalt gesteld tot veredeld lintjesplakker en -knipper.
En, anderzijds, als hij als collegevoorzitter de wethoudersclub nogal eens de hemel in prijst, loopt hij het risico door de raad te worden gewantrouwd. Zeker door een kritische oppositie. Zoals in Westland. Luister maar eens in de coulissen…

Ben blijft Ben
Maar er was meer opmerkelijks tijdens die CWP-presentatie vorige week. Als vanouds – dat deed hij ook al toen hij in het vorige college LPF-wethouder was – hield wethouder Ben van der Stee (nu Westland verstandig) een betoog van een weerman die alleen maar mooi weer voorspelt. De gemeente is financieel gezond, zei hij alsof er geen woon- of energiecrisis is, laat staan nog iets met vluchtelingen en een oorlog in Oekraïne.
De OZB gaat omhoog met een inflatiecorrectie van 2,4%, maar de al door financiële meteorologen voorspelde ‘regenbui’ die nu met 12 procent neerklettert werd door het Westlandse ‘weermannetje’ niet vermeld. Verdilanisten hadden er al voor gewaarschuwd: Hoewel gewisseld van politieke partij, Ben blijft Ben.

Grote moeite
Ook behoorlijk uniek was dat de twee grondleggers van dit nieuwe college helemaal niet zo blij zijn met het collegewerkprogramma annex begroting. Westland verstandig ‘had grote moeite het sprankelende te vinden’ stond in een persbericht dat al onder embargo was rondgestuurd.
Ook in kringen van Gemeentebelang Westland klonk dat er weinig inspiratie en echt enthousiasme aanwezig was. ‘Het echte anders denken bij de gemeente moet nog een duidelijker en krachtiger vorm krijgen’ was ook zo’n ‘vrolijke’ zin die je eerder van de oppositie dan van coalitievrienden verwacht.

En het was – bijna al vanzelfsprekend – collegewoordvoerder Bouke, die het nieuwe college met verve verdedigde dat het er nog maar kort zit, pas 4 maanden. Die sprak nog net niet van donkere regenwolken en een daarna doorbrekend zonnetje. Logisch, dat botste weer te veel met de volle zonnestralen van ‘oant moarn’-Ben.

Rien van den Anker