(Westland, 22 oktober 2025). Niets is bijna erger als een grap niet overkomt. Dat degene aan wie je hem vertelt hem niet begrijpt en totaal verkeerd reageert. Een beetje cabaretier zal de mop niet meer gebruiken, zoiets moet ook een politicus doen. En maar accepteren dat zijn tegenstanders zijn humor niet hebben. Of dat zijn grap gewoon niet leuk was..
Er is een conflict tussen het Westlandse bestuurscollege en (de familie van) Jan Olsthoorn over een ‘feestschuur’ aan de Galgeweg. Na jaren juridische strijd was overeengekomen dat die voor 1 maart zou worden gesloopt. Dat slopen is niet gebeurd omdat Olsthoorn de schuur voorlopig wil gebruiken voor opslag en kantoor.
De burgemeester hield zijn poot stijf, maar ondertussen heeft een raadsmeerderheid van coalitiepartijen GBW en WV, met oppositiepartij LPF, een motie aangenomen waarin het verzoek van Olsthoorn wordt gesteund.
Opnieuw houdt de collegevoorzitter voet bij stuk, maar zegt niet gelijk de sloper langs te sturen. Maar een vervolggesprek wil hij alleen maar aangaan als de tegenpartij met een concreet plan voor nieuwbouw op het schuurterrein komt. Anders start hij een civielrechtelijke procedure. Sorry voor deze (noodzakelijke) inleiding maar pas hier begint de column.
Fictief bedrag
Omdat voor zo’n juridische procedure (gemeentelijk) geld nodig is kwam de politicus/advocaat Peter Duijsens (Westland Verstandig) met het niet alledaagse voorstel om de begroting zodanig te wijzigen dat er geen gemeentelijk potje voor juridische kosten kan worden gebruikt voor een Olsthoorn-zaak. Daarbij verzon hij, een beetje politiek pesterig, een bedrag van 50.000 euro aan juridische en griffiekosten.
De media sprongen er deels gretig op af; Bouke boos. Zag er geen humor in, want ‘nergens in de begroting is dat bedrag voor juridische kosten te vinden.’ Daarom kan het college ook onmogelijk de begroting aanpassen. Duijsens bevestigde dat en had het bedrag, mogelijk op basis van eigen beroepservaringen, gefundeerd fictief genoemd.
Maar nadat zowel Duijsens als Remmert Keizer (GBW) – die de actie van Peter eigenlijk niet zo zag zitten – extra informatie vroegen werd de grap ineens ernstig. Toen bleek dat er geen apart budget bestaat voor ‘juridische procedures’. Het formele antwoord luidde: ‘Als er een procedure moet worden gestart, dan wordt deze betaald vanuit de reguliere personele en materiële budgetten van de vakafdelingen’. Cryptisch krijgt ineens een nieuwe betekenis.
Waar en hoeveel?
Dat antwoord toont volgens Duijsens dat er dus wel geld is maar dat dat gewoon ergens verstopt is onder de kop ‘reguliere personele en materiële budgetten’. Dat is ook de reden waarom hij in zijn oorspronkelijke wijzigingsvoorstel ook al zette dat het college wordt opgedragen überhaupt geen uitgaven te doen die verband houden met deze civiele procedure (lees, die van Olsthoorn). Waar dat geld ook zit of hoe het ook op het gemeentehuis wordt genoemd.
En Duijsens zou Duijsens niet zijn als voor hem deze affaire – na de beantwoording – niet is afgelopen. Sowieso wil hij niet dat B & W op onze kosten juridisch een zaak beginnen tegen Olsthoorn. En nu hij weet dat er wel geld is, wil hij weten waar dat zit en om hoeveel het gaat. En waarom er zo geheimzinnig over wordt gedaan?
Ter info, op 12 november is de jaarlijkse begrotingsraadsvergadering waar dit vrijwel zeker ter sprake komt. De landelijke verkiezingen zijn dan alweer ‘geschiedenis’ en dus (!) is de campagne voor de raadsverkiezingen in maart begonnen. Net als de pepernoten, steeds vroeger..
Rien van den Anker