(Westland, 27 juli 2016). Dirk, krijst de kruidenier, uitgerekend Dirk. Vreselijk dat een mooi toekomstplan om het dorpscentrum weer bloeiend en levendig te maken nu wordt bedreigd, klinkt het huilerig. Zelfs critici zouden later de initiatiefnemer dankbaar zijn dat hij in crisistijden het lef had met zo’n megalomaan supermarktplan te komen.
Want wat gebeurt er nu? Nu komt Dirk! Is er ineens een andere supermarkt die een leeg, nabijgelegen V&D-warenhuispand inpikt? Godenwraak? Was het niet de plannenmaker die ooit de concurrentie behulpzaam de pas afsneed door supermarktruimte aan twee kledingbedrijven te helpen verhuren? Bijna op dezelfde plek. De geschiedenis herhaalt zich, schreeuwt hij in de nacht. En ben ik nu zelf slachtoffer!
Redding
Nog voordat hij zijn eigen grote super kan gaan bouwen slaat de concurrentie verrassend keihard toe. Daarbij ook nog eens zijn argument wegmaaiend dat hij het dorp zou redden door nabij het overdekte winkelcentrum een grote supermarkt te openen. Die redding komt er nu. Maar dankzij Dirk. Wat is er verkeerd gegaan?
Zijn twee goede vrienden, burgemeester en wethouder, hoeft hij niet te bellen. Die zijn met vakantie, kunnen hem niet helpen. En zeker weten dat die bij terugkeer ook gewoon zeggen blij te zijn met die ander. Zo zijn ze eenmaal, zakelijk principeloos, populistisch, zo werkt dat met politici. Pas nu zal blijken wie je vrienden zijn. En hoeveel je er nog hebt, weerkaatst het plafond.
Gewaarschuwd
Een (nu nog) bevriende collega-projectontwikkelaar had hem al gewaarschuwd, Dit is een heel ander vak dan kruidenier, vriend. En, zo had hij ook gezegd, in die ontwikkelaarswereld heb je grote en hele grote, dus als groeiend kleintje tel je niet mee.
En, aan de andere kant, besef ook dat je voor de grote supermarkten van deze wereld misschien lokaal succesvol bent, maar in hun perspectief ook een kleintje. Gewoon een iets gegroeide kruidenier, maar wel een kruidenier. Inmiddels weet hij dat de man gelijk heeft.
Misschien had hij het met dat supersuperplan tactischer moeten spelen, zo woelt hij, meer draagvlak moeten creëren bij bestuurders, ambtenaren, raadsleden en omwonenden. Toch ook allemaal superklanten. Misschien had hij zelf meer naar buiten moeten optreden, niet alleen sprekende onderknuppels inzetten en niet als een onzichtbare koning onzichtbaar blijven. Mogelijk waren dan ook al die spannende (indianen)verhalen aan de toog niet ontstaan.
Geen paniek
Tja, en nu komt Dirk? En publiekelijk maar vrolijk reageren dat het gewoon allemaal doorgaat. Dat er een mooie, grote supermarkt bij komt, wat moet je anders? Er kunnen altijd nog kleinere winkeltjes komen. Of desnoods een Gamma of Hornbach? Geen paniek, dat gun je Dirk niet.
En als het echt mis gaat, zo hoort hij zichzelf praten, dan stoot ik dat buitenlandse buitenhuisje af en ga ik de luxe doorzonwoning aanbieden bij Airbnb. En dan weer gewoon op de kleintjes letten, dat is per slot van rekening mijn vak.
Plotseling gilt een wekker, is er een ontwaken. Uit een supernachtmerrie. Gelukzalig, wel badend in het zweet.
Rien van den Anker
Boontje komt om zijn loontje of twee honden vechten om één been. de derde loopt er dan mee heen. Of wie het kleine niet eert is het grote niet weert. Spreekwoorden en gezegden met grote waarheden. Er kan nagedacht worden over grootheidswaanzin maar het is beter het kleine te eren en het opgedofte te weren. De wereld loopt op rijst papier en vroeg of laat storten de grote graaiende imperiums in. De zuigende werking doet de rest. De wereld waarin wij leven vraagt om waakzaamheid.
Gezonde concurrentie is zo gek nog niet! Jaloers op Koorneef?? Wat een drukte!!!!!
Positief dat de Tuinen opgefleurd worden met een super! Het megalomane plan duurt toch een eeuwigheid en nu kan Dirk alvast klanten trekken!!!! en binden!!!. Iedereen vindt het heerlijk om ongeveer in de supermarkthal te kunnen parkeren. Met je Dirk-karretje moet je de hele Tuinen door, maar dat heb je allemaal over voor de ‘Dirkprijzen’ en je protesteert tegelijk tegen de komst van het megalomane project!!! Grootste voordeel is dat de azijnpissers over vier jaar, wanneer Dirk sluit ivm te weinig klanten (‘Je mot een kilometer lopen met je boodschappen’) wel iemand hebben om tegen aan te zeiken. Want dan is het uiteraard weer de schuld van de kleine grootgrutter.
Wij zijn blij dat de Tuinen weer een betere bezetting en publiekstrekker krijgt, en als er met het braakliggend stukje grond iets zinnigs gedaan wordt, waar de inwoners van Naaldwijk blij van worden, komt alles weer op z’n pootjes terecht. Ook complimenten voor deze Gehaktdag, wat kan jij alles goed verwoorden, lekker kritisch, en met de nodige aparte humor.
Het is een triest verhaal. De tranen schieten je bijna in de ogen. Maar het spreekwoord zegt: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Dus, laat hem net als zijn (nog) politieke vriend de burgemeester, die in zijn drukke, drukke 24uurs baan niettemin tijd had om Pokémon te spelen en aan het eind van het spel stopte met: ‘Game over’!
De kruidenier moet het nu doen met een koekje van eigen deeg
Ach je kunt er alles bij halen. Honden die om een bot vechten, boontje komt om z’n loontje, koekje van eigen deeg, etc., etc. Waar het om gaat is of de locatie geschikt is voor een supermarkt. Daar is niet veel onderzoek voor nodig. Schitterende plek voor kleding, sport. Maar supermarkt..
Hoogmoed komt voor de val. Als zoveel inwoners tegen zijn, is het mooi dat er een andere oplossing komt. Dirk is welkom. Veel succes gewenst.