je suis rien

(Westland, 21 december 2024, nummer 475). Verdichting is een woord dat ten dele een oplossing kan zijn van de huidige wooncrisis. Betekent dat kale, onbewoonde plekken in stad of zelfs dorp worden volgebouwd met huizen of appartementen.
Dat zijn vaak plaatsen waar een fabriek stond en waar de grond langdurig braak ligt. Soms moet die eerst worden gereinigd maar vaak is het een goede oplossing voor nieuwbouw, soms ook dichtbij het centrum. Perfect voor senioren.

Nooit bestemd voor wonen
Lastig is wel dat die locaties nooit bestemd waren voor wonen en ook dat de projectontwikkelaar er het liefst zoveel mogelijk huizen wil realiseren. Vaak is er discussie over verplichte parkeerplaatsen die nogal wat ruimte eisen. Een oplossing is een (half-ondergrondse) garage maar dat betekent dat er alleen maar dure huizen kunnen worden gebouwd
Een ander heikel punt is daarbij hoe je er komt en hoe je weer – met de auto – weg kunt gaan. Veelal moet er nogal wat gebeuren aan de omliggende straten die plotseling veel verkeer krijgen.

Druk kan worden
Lange inleiding, maar het nog te bouwen project Zuyt Brugge in Naaldwijk is daar een schoolvoorbeeld van. Op een kaal stuk grond – tussen het Zuideinde en de Secretaris Verhoeffweg – waren vroeger twee kistenfabrieken. Daar zijn nu al 8 sociale en 12 zorgwoningen en verder moeten nog 22 appartementen en vijf koopwoningen worden gerealiseerd.
Kortom, een nieuw wijkje waar het druk kan worden. En nu ook een probleem voor verkeerswethouder Peter Valstar (VVD).

al gekocht pand slopen
Na jaren bezwaren en lange discussies over ontsluitingsmogelijkheden heeft Valstar de knoop doorgehakt. Om de voetgangers- en fietsersbrug op het Zuideinde open te zetten voor alle verkeer viel al snel af. Vanwege de verkeersveiligheid, maar ook omdat omwonenden al stiekem een actiegroep aan het oprichten waren…
Een tweede oplossing zou de sloop zijn van het pand aan het Zuideinde waar onder meer atelier KunstHalte 6, kunstenaarscollectief WIT en Cultuurweb zitten. Met die gedachte heeft de gemeente die voormalige garage ooit aangekocht. En hoewel slopen voordelen oplevert ziet de wethouder dat niet zitten. Onder meer omdat voor die culturele clubs nauwelijks elders een plek is te vinden.

Belletje met BP
Een nieuwe in- en uitgang zou ook kunnen via aankoop van het benzinestation bij de Secretaris Verhoeffweg. Dit ondanks dat sommigen vinden dat er daar niet nog een zijstraat moet komen.
Maar ook dat wijst de wethouder af, met het opmerkelijke argument dat ‘een belletje met de BP-contactpersoon’ duidelijk maakte dat de benzinemaatschappij een totale verkoopdeal voorbereidt en dat losse onderhandeling over dit tankstation geen optie is’. Waarom er verder geen officieel contact met BP over een oplossing is geweest wordt niet duidelijk.

‘Hete aardappel’
Maar nu alle alternatieven weg zijn blijft alleen het oude, omstreden  plan over om het Zuideinde opnieuw in te richten. Waardoor je nu al kunt voorzien dat het ‘daar’ vaak vast komt te zitten.
De wethouder heeft de ‘hete aardappel’ soepeltjes nu doorgeschoven; als de gemeenteraad wil, moet die maar een andere afweging maken! Waarbij hij er subtiel op wijst dat daarvoor kiezen wel risico’s inhoudt voor de geplande oplevering van Zuyt Brugge eind 2026.
Een beetje raad laat zich niet afschrikken door dit soort dreigende taal van een wethouder. Die tactisch aardig ook zegt nog een keer met de omwonenden te gaan praten… Dat is geen besturen maar verdichtend afschuiven.

Je rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.