(Westland, 13 augustus 2025). Het gaat slecht met de regionale omroepen in Nederland. Ondanks de flinke zak met subsidiegeld weten de regionale zenders minder kijkers te bereiken. Dat blijkt volgens de Telegraaf uit cijfers van het Nationaal Media Onderzoek. De regionale omroepen zijn zich rot geschrokken en wijzen naar een onderzoek van het bureau Motivaction dat weer spreekt van een toename van het aantal kijkers.
Volgens het NMO-rapport stemde in 2020 maandelijks 1,6 miljoen Nederlanders af op een regionale zender en is dat aantal dit jaar gedaald naar 834.000. Dat komt in televisiekijkersland neer op een aandeel van nauwelijks één procent.
Daarvoor krijgen de regionale zenders gezamenlijk jaarlijks maar liefst 190 miljoen euro. Voor dat geld wordt overigens ook regionale radio gemaakt. En nieuwswebsites. Het aantal luisteraars daalde in de afgelopen 5 jaar maar is inmiddels gestabiliseerd. Het marktaandeel van de regionale radiozenders bedraagt nu 6,1%.
‘Van ons geld’
Het botert al heel lang niet tussen de commerciële kranten en de publieke omroep. Vooral de Telegraaf voert, daar waren ze kan, strijd tegen bijvoorbeeld de NPO omdat die laatste veel belastinggeld, sommigen zeggen te veel, ‘zomaar’ krijgt. En daarmee geregeld ‘van ons geld’ eigenlijk ook concurrent is van kranten die het geld eerst moeten verdienen.
Ook de regionale omroepen eten uit diezelfde ruif. Dus is het bijna logisch dat de Telegraaf onderzoek doet naar het gebruik van dat geld. En graag weet te melden als bijvoorbeeld regionale omroepen minder worden bekeken en dat het aantal kijkers in 5 jaar tijd is gehalveerd.
Intussen is er na dit bericht dus ook een verbale strijd losgebarsten met onder meer de organisatie RPO, de Regionale Publieke Omroep. Daarin gaat het onder meer over welke meetmethoden er door de onderzoekspartijen wordt gebruikt. De een werkt met steekproeven en vragenlijsten, waarbij mensen hun kijkgedrag moeten herinneren. De ander met passieve meetmethoden, die het daadwerkelijke tv-kijken registreert.
Volgens de RPO geven de door de Telegraaf gebruikte cijfers een eenzijdig, onvolledige en ook vertekend beeld. De steekproef zou te klein zijn en het online kijkgedrag is daarin niet meegenomen. Niemand weet wie echt gelijk heeft.
Dure WOS-verhuizing
Maar juist die tegenstrijdige meningen moeten voor de Westlandse politiek een reden zijn om op het vinkentouw te gaan zitten. Nog maar onlangs heeft de gemeenteraad ingestemd met een nogal dure verhuizing van de WOS naar het World Horti Center en daarvoor na pittige discussie 1,8 miljoen ter beschikking gesteld.
Alvorens in te stemmen verlangde/eiste de gemeenteraad wel een doordacht businessplan. Dat nog voor het besluit werd genomen razendsnel als een concept Meerjarenbeleidsplan 2026-2030 door de WOS werd gepubliceerd.
Ook verlangde de kritische raad actuele kijk- en luistercijfers, maar die konden niet worden geleverd. In het conceptplan staat dat er nog steeds een wens is om te komen tot een goed kijk- en luistercijferonderzoek!
Dat betekent dat toen – en feitelijk nu nog steeds – niemand, klaarblijkelijk ook de WOS niet, redelijk exact weet hoeveel kijkers en luisteraars er zijn. Alleen, zo wordt aangegeven, is digitaal te zien hoe vaak de website wordt aangeklikt.
Met de nu weer opgeflakkerde landelijke ruzie over die cijfers mag van de lokale volksvertegenwoordiging in ieder geval worden verwacht dat zij daarop weer aandringt. Al was het maar om te voorkomen dat er vanuit die nieuwe, riante televisiestudio programma’s worden gemaakt voor anderhalve man en een paardenkop.
Rien van den Anker
Ik kijk zelden naar de WOS, alleen de website volg ik. Die redactie moeten ze gewoon behouden.
Er is nog wel een verschil tussen lokale en regionale media. Maar met de nieuwste plannen gaat dat ook weer veranderen. Onduidelijk is dan hoeveel geld het gaat kosten. En wordt de WOS de correspondent van RTV West en de NOS.
Het is ongelooflijk waarom de WOS nooit met kijk- en luistercijfers op de proppen is gekomen. Zo’n onderzoek kost geld maar daarmee kun je wel je bestaansrecht onderstrepen.