(Westland, 25 september 2024). De politiek in Westland glijdt steeds verder af. Is op weg naar een dof democratisch instituut met debatten die die naam niet verdienen. Het gaat er steeds meer om wie het zegt; het wat wordt steeds vaker secundair. Het ‘theater’ over het Verdilaan-gebied en een mogelijk nieuwe Naald vorige week was daar een merkwaardige metafoor van.
De politiek werd toen, het gebeurt steeds vaker, minder zakelijk professioneel maar meer persoonlijker, pijnlijker persoonlijker. Waarin bijvoorbeeld Peter Duijsens (Westland Verstandig) inmiddels standaard venijnig luider jij-bakkerig reageert op kritiek en waarin Jenny Vermeer (CDA) dan verwijtend zegt dat hij collega’s achterlijk behandelt, eigenlijk als een soort randdebielen.
En het is dan Benjamin Hofland (D66) die Duijsens beschuldigt van ondermijning van alles wat de gemeenteraad probeert te bereiken. „Daar zijn wij klaar mee en we zullen het niet meer dulden als die ondermijning is terug te vinden in het beleid van het college.” Toch wel aardig om eens op rijksoverheid.nl na te lezen wat volgens die site de definitie van ondermijning is.
Coalitie-oppositie
In normale gemeenteraden zijn de met elkaar strijdende politici simpelweg vrijwel altijd van coalitie of oppositie. Die relatie lijkt op veel plaatsen te vervagen, zo ook in Westland. De collegepartij Westland Verstandig, voert geregeld eigenstandig oppositie. De rest van de coalitie, GemeenteBelang Westland en VVD, stemt soms bij belangrijke discussiepunten met de oppositie mee, tegen een wethouder.
De rol van het bestuurscollege is dan, met een moeilijk woord, ambigu. Dat betekent dubbelzinnig omdat in dat college ook eigen wethouders zitten. Die dan politiek nogal eens moeten laveren tussen hun college-collega’s en hun politieke chefs, de raadsfractievoorzitters. Die op hun beurt weer eigen(zinnige) fractieleden in toom moeten houden!
Tweede scheidslijn
Wie reëel en eerlijk de verhoudingen binnen de Westlandse politiek bekijkt ziet dat er naast de normale scheidslijn van coalitie en oppositie ook een tweede, dwars door de raad, aanwezig is. Die is glashelder: voor of tegen Peter Duijsens. En, hoe gek ook, in mindere mate voor of tegen Westland Verstandig.
Buiten deze partij hebben nogal wat, zelfs veel, lokale politici – ze geven het gewoon openlijk toe – gewoon de pik op Peter. Sommigen zijn nog zo beleefd dat ze erbij zeggen dat hij als mens best wel sociaal en aardig is.
Hun bezwaren zijn vaak niet inhoudelijk maar richten zich vooral op Duijsens’ manier van politiek bedrijven. Die volgens hen, kort door de bocht, betekent dat hij de beloften aan zijn kiezers soms veel belangrijker vindt dan menig raadsvoorstel. In Den Haag noemt Richard de Mos van Hart voor Den Haag dat ombudspolitiek.
Veel politici vinden dat Duijsens gewoon een heel andere tak van sport speelt, met andere regels. Willen dat, heel begrijpelijk, niet begrijpen, noemen het een soort vals spel.
Tot elkaar veroordeeld
Het wrange is dat de huidige collegepartijen in Westland qua samenstelling tot elkaar zijn veroordeeld. Zonder de 10 raadszetels van Westland Verstandig lukt het niet. Een andere coalitie dan de huidige vorm is bijna niet reëel denkbaar.
Westland Verstandig inruilen voor het CDA levert geen meerderheid op. En bij GBW en CDA zijn de meloenen (nog) te groot die ze zouden moeten doorslikken om de LPF erbij te halen. Dat gevoel is trouwens wederzijds.
Die politieke patstelling houdt inmiddels in dat de lokale democratie kraakt in haar voegen. Door de constant gespannen situatie zijn vorig juni eerst wethouder Barend Rombout (WV) opgestapt, later in maart dit jaar gevolgd door Pieter Varekamp (VVD). Was Ben van der Stee (WV) in december 2023 jaar tijdelijk thuis en dat geldt nu (weer) voor Carlieke van Staalduinen (WV). En de sfeer aan de Verdilaan is nu al zo grimmig dat bijna alle raadsleden precies weten wie daar de schuldige van is.
Zeven oppositionele fractieleiders roepen nu in een brandbrief de hulp in van de burgemeester. Om zich er nadrukkelijk mee te bemoeien. Maar Bouke Arends kijkt wel uit, da’s zijn pakkie-an niet, gaat alleen over openbare orde en veiligheid. Wacht mompelend Schoofs af tot de raadsleden elkaar te lijf gaan. ‘Tjonge, tjonge, tjonge, niet te geloven dit!’
Rien van den Anker
Het wordt iedere keer een stukje persoonlijker. Je ziet dat bij sommige debatten de grens qua hartslag bereikt is. Zelfs begrijpelijk, ze zijn gekozen maar hebben er niet voor doorgeleerd.
Het gaat allemaal om wantrouwen en gebrek aan professionaliteit. Ze zouden gewoon eens zo’n survivaltrip moeten maken. Waar ze onder extreme omstandigheden moeten leren een team te vormen. Dat zal ze leren!
Als de woorden ‘achterlijk’ en ‘randdebiel’ vallen moet de voorzitter ingrijpen!
De kruik , Duijsens, gaat net zo lang te water dat hij barst en de inhoud, zijn raadsleden, spoelen weg. Het is een kwestie van tijd.
De politici die het op de man / vrouw spelen moeten gewoon eens een spreekverbod krijgen voor een bepaalde tijd. Er is al een gemeente in Nederland die deze regel hanteert.