je suis rien

(Westland, 21 september 2024, nummer 462). De overbekende uitdrukking dat Nederland een land van koopmannen en dominees is heeft in Westland een totaal eigen dimensie gekregen. Hier gaat het meer om boekhouders en cultuurminnaars. Gaat het bot gezegd meer over ‘Wat kost het?’ en ‘Hoe rijk voel ik me na een avondje theater?’
Het lijkt nogal simplistisch maar daar gaat het in feite wel over in de verbaal keiharde, maar veel te lang durende, strijd binnen de Westlandse politiek. Een strijd met inmiddels het niveau van een – ik ben geen deskundige – soap opera. Een kruising tussen GTST en Vandaag inside. Waar soms een Gordon optreedt..

Bouwval
Tussen een partij die vindt dat een gemeente met 120.000 inwoners gewoon een modern geoutilleerd perfect theater verdient, en niet een in zijn ogen bijna instortende bouwval. Verouderd en niet meer van deze tijd.
De andere die zegt dat we het geld niet hebben, onder meer omdat we net 80 miljoen voor de Flora Campus Westland hebben weggelegd. En die vindt dat het theater na enige onderhoudsrestauratie nog gemakkelijk jaren mee kan.

Ferrari
Met inmiddels wederzijdse argumenten dat de een de ander verwijt totaal a-cultureel te zijn en de ander zegt dat je geen Ferrari kunt kopen als je daarvoor het geld niet hebt. En dat je later dan wel de rekening bij de bevolking achterlaat.
Politieke hoofdrolspelers zijn in dit geval ‘boekhouder’ Peter Duijsens van Westland Verstandig en ‘cultuurdominee’ Benjamin Hofland van D66. De eerste van de grootste coalitiepartij (met 10 raadszetels), de laatste van een tweekoppige oppositiepartij die wel gesteund wordt door een raadsmeerderheid. Waarin ook twee andere coalitie partijen, zoals GemeenteBelang Westland en VVD, zitten!

Tussenzinnetjes
En om het geheel nog complexer te maken, binnen het bestuurscollege zijn de eerstverantwoordelijken voor cultuur en financiën, de twee wethouders van Westland Verstandig. Waardoor nog steeds onduidelijk is wat de definitieve mening hierover van het college van burgemeester & wethouders is. Al lijkt dat, in tussenzinnetjes, wel aan te geven dat het hem duidelijk is welke kant de gemeenteraad uit wil.
En dan is er ook nog het principiële beleidsverschil of je een nieuw theater pas gaat bouwen als je klaar bent met de ontwikkeling van het naburige, totale Verdilaangebied – de mening van Peter Duijsens c.s. Of dat je gewoon eerst een nieuw theater gaat bouwen en dan later de rest van de grondstrook gaat ontwikkelen – zoals Hofland c.s. vindt.

Out of the blue
Het soms emotionele maar ook zakelijke debat deze week kreeg opmerkelijk genoeg toch een theatraal einde. Op de bühne heet dat dan een deus ex machina; ‘Out of the blue’ komt er ineens een verrassende (aanzet tot) oplossing.
Die rol kreeg GBW-wethouder Anko Goudswaard die zijn zieke, tijdelijk afwezige collega Carlieke van Staalduinen verving. Hij stelde voor een, nogal harde, pro-theater motie wat aan te passen zodat, iets later, in het voorjaar een plan op tafel komt waar, wanneer en hoe er een nieuw theater moet komen. En ook wat het moet gaan kosten. Niet iedereen, maar de meeste raadsleden gingen mee.

Shakespeare zou een toneelstuk niet beter hebben kunnen afsluiten. Die trouwens eerder al schreef dat de hele wereld een toneel is. En dat alle mensen maar acteurs zijn. In de Westlandse politiek zijn ze ook nog eens amateur. Wat naast beginneling eveneens kunstvriend betekent…

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.